కమలనాథన్ కాకి కబుర్లు!

తెలంగాణ, ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ర్టాల మధ్య ఉద్యోగుల విభజనపై కేంద్రం నియమించిన కమలనాథన్ కమిటీ ఎట్టకేలకు ముసాయిదా మార్గదర్శకాలను ఖరారు చేసింది. ఎవరు లోకల్, ఎవరికి ఆప్షన్లు,ఎవరిని ఎలా పరిగణిస్తారు అనే అంశాలపై కమి టీ తన అభిప్రాయాలను తెలిపింది. కమిటీ ప్రకటించిన మార్గదర్శకాలపై సీమాంధ్ర ఉద్యోగులు హర్షం వెలిబుచ్చితే తెలంగాణ ఉద్యోగ సంఘాలు తీవ్ర నిరసనను వెలిబుచ్చాయి. కమిటీ తాను ఉద్యోగుల స్థానికతను నిర్ధా రించుటలో ఆర్టికల్ 371డీ మేరకు రూపొందించిన రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులను స్ఫూర్తి గా తీసుకునే ఆంధ్రప్రదేశ్ పబ్లిక్ ఎంప్లాయిమెంటు యాక్ట్ 1975కు లోబడి ఉద్యోగి సర్వీసు రికార్డులో నమోదైన లేక అధీకృత అధికారి ఇచ్చిన సర్టిఫికేట్ ప్రకారం ఉద్యో గి స్థానికతను నిర్ధారిస్తున్నట్లు పేర్కొంటూ, తాము రూపొందించిన విదివిధానాలపై ఉద్యోగుల్లో ఎవరికైనా అభ్యంతరాలున్నా లేదా సూచనలు చేయాలనుకున్నా ఆగస్టు 5 లోపు పంపాలని పేర్కొంది.

స్థూలంగా కమిటీ ఉద్యోగుల విభజనపై రూపొందించిన విధి విధానాను ఒకసారి పరిశీలిస్తే అవి ఎంత వరకు ఆర్టికల్ 371డీ కి అనుగుణంగా ఉద్యోగుల నియామకాలకు సంబంధించి విధిగా పాటించవలసిన రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులకు లోబడి వున్నవి లేనిది స్పష్టం అవుతుంది. కమలనాథన్ కమిటీ సిఫారసు చేసిన మార్గనిర్దేశాలలో ప్రధానమైన వాటిని కొన్నింటిని పరిశీలిస్తే అవి సీమాంధ్ర ఉద్యోగులకు మేలుచేసే విధంగా తెలంగాణ ఉద్యోగులకు కీడు చేసే విధంగా వున్నాయని నిస్సందేహంగా చెప్పవచ్చు. సారంలో కమల్‌నాథన్ కమిటీ మార్గనిర్దేశాలన్నీ రాజ్యాంగస్ఫూర్తికి భిన్నంగా వుండటం విచారకరం.

మొదటగా కమలనాథన్ కమిటీ తమ ముసాయిదా మార్గనిర్దేశాల్లో ఉద్యోగులకిచ్చే ఆప్షన్ల విషయంలో ఎమన్నదో ఓసారి చూద్దాం. తాము ఏ రాష్ట్రంలో పనిచేయాలనుకుంటున్న విషయాన్ని ఉద్యోగులు తమ ఆప్షన్ల ద్వారా తెలియపరచవచ్చు. కానీ వాటిన్నింటిని పరిగణనలోకి తీసుకోరు. కేవలం ఎస్సీ, ఎస్టీ ఉద్యోగుల, ఇద్దరూ ఉద్యోగులైన భార్యాభర్తల కేసులు, వితంతువులు, విడాకులు పొంది విడిగా ఒంటరిగా జీవిస్తున్న మహిళా ఉద్యోగులు, 40శాతానికి పైగా అంగ వైకల్యం వున్న వారు, తీవ్రమైన అనారోగ్య సమస్యలతో బాధపడుతున్న ఉద్యోగులకిచ్చే ఆప్షన్లను మాత్ర మే పరిగణనలోకి తీసుకుంటారు. 

ఇది సహేతుకమైన నిర్ణయం కాదు. ఎందుకంటే ఉద్యోగ నియామకాల్లో విధిగా పాటించాల్సిన రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులు స్థానిక రిజర్వేషన్ల విధానం ఉమ్మడి రాష్ట్రంలో 1975లో అమలులోకి వచ్చాయి. రాష్ట్ర విభజన జరిగిన తర్వాత కూడా ఇరు రాష్ర్టాల కోరిక మేరకు ఈ ఉత్తర్వులు రెండు రాష్ర్టాల లో కొనసాగుతునే వున్నాయి. ఉద్యోగస్తుల్లో ఎవరు స్థానికులు ఎవరు స్థానికులుకారో నిర్ధారించేందుకు కొలమానం ఈ ఉత్తర్వులే. ఇవి అమలులో వున్నప్పుడు ఉద్యోగులకు ఆప్షన్లు ఇవ్వడం అనేది కుదరదు. 

ఉద్యోగస్తుల నియామకాలు ఈ ఉత్తర్వుల నియమ నిబంధనలకు అనుగుణంగా జరిగాయా అన్నదే కమలనాథన్ కమిటీ పరిశీలించాల్సిన అంశం. రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులలోని స్థానిక రిజర్వేషన్ల విధానానికి లోబడి జరిగిన నియామకాలనే స్థానిక ఉద్యోగులుగా పరిగణించి వారి సంబంధిత రాష్ట్రానికి వారిని పంపించాలి. దీనికి భిన్నంగా జరిగిన నియామకాలను స్థానికేతరులవిగా నిర్ధారించి ఎవరి రాష్ట్రానికి వాళ్లను పంపించాల్సిన బాధ్యత కమలనాథన్ కమిటీది. కానీ దీనికి భిన్నంగా, లేని ఆప్షన్ల వెసులుబాటు సీమాంధ్ర ఉద్యోగులకు కల్పించి సీమాంధ్ర ఉద్యోగులను తెలంగాణ రాష్ర్టానికి బదలాయించడం సహేతుకం ఎంతమాత్రం కాదు. ఉద్యోగి సర్వీసు రికార్డులో నమోదైన లేక అధీకృత అధికారి ఇచ్చిన సర్టిఫికేట్ ఆధారంగా ఉద్యోగి స్థానికతను నిర్ధారించి ఎవరి రాష్ర్టానికి వాళ్లను పంపాలి తప్ప ఆప్షన్ల ద్వారా ఎంత మాత్రం కాదు.

కమలనాథన్ కమిటీ తన ముసాయిదా మార్గనిర్దేశాల్లో ఓ ఆసక్తికరమైన విషయా న్ని తెరపైకి తెచ్చింది. అదేమంటే ఉమ్మడి రాష్ట్రంలో వున్న పోస్టులు 12.41 లక్షలు. వీటిలో ఖాళీలు 2.16 లక్షలు. రాష్ట్రస్థాయి పోస్టులు 76 వేలు. రాష్ట్రస్థాయి పోస్టుల ను ఖాళీలను మినహాయించగా మిగిలేది 9.09 లక్షలు. వీళ్ళంతా క్షేత్రస్థాయి ఉద్యోగస్థులట. వీరంతా జూన్ రెండు నాటికి వాళ్ళు పనిజేస్తున్న చోట వుంటారట. అంటే వీళ్లంతా ఎక్కడి వారక్కడే వుంటారట.

ఎందుకంటే కమిటీ దృష్టిలో ఇవన్నీ రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వుల్లోని స్థానిక రిజర్వేషన్ విధానానికి అనుగుణంగా జరిగిన నియామకాలేనా? అలాంటప్పుడు వారిని విభజించాలనడంలో అర్థం లేదని స్పష్టం చేసింది. కమిటీ అభిప్రాయపడినట్లు రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వుల నిబంధనలకు లోబడి ఈ నియామకాలు తెలంగాణ జోన్లయినటువంటి 5,6 లలో జరిగాయా అన్నది ప్రశ్న. అలా జరగలేదని సాక్షాత్తు 610 జీవో తోపాటు ప్రభుత్వం నియమించిన గిర్‌గ్లాని కమిటీ లాంటివి స్పష్టం చేసినవి.

రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వుల ప్రకారం ఉద్యోగ నియామకాల్లో స్థానిక రిజర్వేషన్ విధానం ఈ విధంగా ఉంటది. జిల్లాస్థాయి పోస్టుల్లో 80 శాతం స్థానికులకు పోగా మిగతా 20 శాతం ఓపెన్ కోటా కింద, జోనల్ నాన్ గెజిటెడ్ పోస్టుల్లో 70 శాతం స్థానికులకు పోగా మిగతా 30 శాతం ఓపెన్ కోటా కింద, జోన ల్ గెజిటెడ్ పోస్టుల్లో 60 శాతం స్థానికులకు మిగతా 40 శాతం ఓపెన్ కోటా కింద భర్తీ చేయాలి. జిల్లాస్థాయిలో ఓపెన్ కోటాగా పరిగణించిన 20 శాతం గానీ, జోనల్ నాన్‌గెజిటెడ్‌లోని 30 శాతం గానీ, జోనల్ గెజిటెడ్‌లోని 40 శాతం గానీ స్థానికేతరులకు రిజర్వు చేసిన ఉద్యోగాలు ఎంతమాత్రం వావు. వాటిని ఓపెన్ కాంపిటీషన్ ద్వారా భర్తీ చేయాలి.

వాటికి అందరూ అర్హులే. మెరిట్ ప్రాతిపదికపై వాటిని భర్తీ చేయాలి. ఈ నిబంధనలు పాటించకపోవడం మూలంగా 30 శాతం స్థానికేతరులు తెలంగాణ జోన్లయినటువంటి 5,6లలో పనిజేస్తున్నట్లు అంచనా వేయబడ్డది. రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులు అమలులోకి వచ్చినాటి నుంచి రంగారెడ్డి జిల్లాలో జరిగిన ఉపాధ్యా య ఉద్యోగ నియామకాలను పరిశీలిస్తే జిల్లా స్థాయి ఉద్యోగాల్లో కూడా స్థానికేతరులు ఎంతమంది వున్నారో తెలిసిపోతుంది. రంగారెడ్డి జిల్లాలో 1979 -2000 సంవత్సరాల మధ్యకాలంలో జరిగిన ఉపాధ్యాయ నియామకాలు మొత్తం 5229.

వీటిలో స్థానికులు 3770 మంది, స్థానికేతరులు 1459 మంది. ఈ 1459 మంది స్థానికేతర ఉపాధ్యాయుల్లో 144 మంది జోన్ ఒకటికి చెందినవారు, 245 మంది జోన్ రెండుకు చెందినవారు, మరో 245 మంది జోన్ మూడువారు. జోన్ నాలుగువారు 122 మంది పోగా మిగతావారు ఐదవ జోన్‌కు చెందిన వారు. స్థానికేతర ఉద్యోగులు అత్యధికంగా వున్న తెలంగాణ జిల్లాలు రంగారెడ్డి, హైదరాబాద్, ఖమ్మం. నేడు తెలంగాణలో పనిచేస్తున్న ఉద్యోగులు 4, 03, 002 మంది. పదవి విరమణ జేసిన ఉద్యోగులు 2,34,00 మంది. మొత్తం ఉద్యోగులు 6,37,002 మంది. వీరందరిని క్షేత్రస్థాయి ఉద్యోగస్తులుగా పరిగణిస్తూ, ఇక్కడే పనిజేస్తున్నారు కాబట్టి వాళ్లంతా ఇక్కడే వుంటారనడం తప్పు. వారి స్థానికతను సర్వీస్ రికార్డుల ఆధారంగా నిర్ధారించి ఎవరి రాష్ర్టానికి వారిని పంపిచాల్సిన బాధ్యత కమిటీది. దీన్ని విస్మరించడం విచారకరం.

కమలనాథన్ కమిటీ సిఫారసుల్లో వివాదస్పదమైన 18 (ఎఫ్) అంశం తెలంగా ణ ఉద్యోగుల్లో తీవ్ర అసంతృప్తిని కల్గిస్తుననది. 18 (ఎఫ్) చెప్పే విషయం ఏమిటంటే ఏ రాష్ట్రంలోనైనా ఏ కేటగిరిలోనైనా పోస్టులకు సరిపడా ఉద్యోగులు లేకుంటే ఎక్కువున్న చోట నుంచి తక్కువున్న రాష్ర్టానికి సర్దుబాటు చేయాలన్నది దాని సారాం శం.ఈ సిఫార్సు మూలంగా కనీసంగా ఐదువేల మంది ఉద్యోగులు ఆంధ్రప్రదేశ్ నుంచి తెలంగాణకు బదిలీ అయ్యే అవకాశమున్నది. దీంతో ఇక్కడి ఉద్యోగుల పదోన్నతులపై తెలంగాణ రాష్ట్రంలో జరగాల్సిన ఉద్యోగ నియామకాలపై తీవ్ర ప్రభావం వుంటుంది.

మన రాష్ట్రం విషయంలో ఇలాంటి నిబంధనలు చెల్లుబాటు కావని లోగడ పెక్కు కమిటీలు నిర్ధారించడం జరిగింది. లోగడ గణితం, భౌతిక శాస్త్రం బోధించే ఆధ్యాపకులు తెలంగాణలో అవసరానికి సరిపడాలేరని, అవసరానికి మించి కోస్తాంధ్రలో వున్నారని అదనంగా వున్న ఆ అధ్యాపకులను తెలంగాణకు బదిలీ చేయటం జరిగింది. ఈ విధంగా చేయటం రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులను ఉల్లంఘించడమే అవుతుందని లోగడ పెక్కు కమిటీలు నిర్ధారించడం జరిగింది. రాష్ట్రం ఉమ్మడిగా వున్నప్పుడు ఇలాంటి సర్దుబాట్లు ఇరుప్రాంతాల అంగీకారంతో జరుపుకోవచ్చునేమో కానీ రాష్ట్రం రెండుగా విడిపోయినప్పుడు రెండు రాష్ట్రాల అంగీకారం లేకుండా ఇది సాధ్యపడుతుందా, రెండు రాష్ట్రాలు దీనికి అంగీకరిస్తాయా? అంతేగాకుండా స్థానిక రిజర్వేషన్లకు సంబంధించిన రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వులు ఇరు రాష్ట్రాల్లో అమలులో వున్నప్పుడు ఇలాంటి సర్దుబాట్లు సాధ్యమేనా అన్నది ప్రశ్న. 18 ఎఫ్‌కు బదులుగా సూపర్ న్యూమరి పోస్టులు ఏర్పాటు చేసుకోవడం ఒక్కటే ఈ సమస్యకు పరిష్కారం అన్న విషయాన్ని కమిటి గ్రహించాలి. 

రాష్ట్ర విభజన తర్వాత ఉద్యోగస్తులు వారి స్థానికతను బట్టి ఎక్కడి వారినక్కడ పంపిస్తారని తద్వారా తెలంగాణలో పెద్ద మొత్తంలో ఉద్యోగ ఖాళీలు ఏర్పడుతాయని ఇక్కడి నిరుద్యోగులు ఉద్యోగ సంఘాలు ఆశించాయి. కానీ దీనికి భిన్నంగా ఇక్కడ పనిజేస్తున్న అక్కడి ఉద్యోగులను దృష్టిలో పెట్టుకుని వారికి స్థానచలనం జరగకుండా, అక్కడి వారిని అక్కడనే ఉండేటట్లుగా కమలనాథన్ కమిటీ విధి విధానాలను రూపొందించినట్లుగా స్పష్టం అవుతుంది. ఇది విచారకరం. లోగడ రాష్ట్ర విభజన జరిగినప్పుడు ఉద్యోగుల విభజనలో ఏ నిబంధనలను అధికారులు పాటించారో వాటినే కమలనాథన్ ప్రామాణికంగా తీసుకోవడం విచారకరం. ఎందుకంటే లోగడ విభజన జరిగిన రాష్ర్టాల్లో ఉద్యోగ నియామకాలకు సంబంధించినటువంటి రాజ్యాంగపరమైన మార్గనిర్దేశాలు ఆ రాష్ర్టాల్లో లేవు. కానీ మన దగ్గర ఉద్యోగ నియామకాల్లో విధిగా పాటించవలసిన రాష్ట్రపతి ఉత్తర్వుల నిబంధనలు అమలులో వున్నా యి. ఉద్యోగుల విభజన గురించి రూపొందించిన విధి విధానాలు ఈ ఉత్తర్వులకు అనుగుణంగానే వుండాలి తప్ప వాటికి భిన్నంగా కాదు అన్న విషయాన్ని కమిటీ గమనించాలి.

[నమస్తే తెలంగాణా] సౌజన్యంతో